29/11/2018
Vanacht had Dave het heel moeilijk om op te staan voor
de wachten. Gisteravond iets te lang aan de ssb blijven hangen om o.a.
equinox wat peace of mind te geven met de gebroken voorstag, nog een
gemberdrankje maken voor Kristel... Voor de rest daily routine. Deze nacht weer
een (grote) vliegende vis in de kuip gesprongen. We hebben nog niet de
juiste techniek om die in 1 keer weer in't water te krijgen. We schieten goed op
maar morgenavond gaat er (volgens de voorspelling) op elke latitude 5knopen van
de wind af dus proberen we zoveel mogelijk de batterijen op te laden met de
hydrogenerator die het voorlopig goed volhoud met de mac guyver reparatie. Om
het kwartier moeten we de propellor van de duogen naar boven halen om te zien of
er geen wier aan hangt want dan draait de prop niet en generen we geen
elektriciteit. Deze morgen een kapotte sluiting aan de val van de fok. We zeilen
volgens ons sneller 's nachts omdat dat het moment is dat we enkel met zeilen
bezig zijn. Overdag zijn er teveel andere dingen zoals bijslapen, school,
iedereen moet zich kunnen wassen met ons ecozuinig systeem, ne keer scheren,
eten maken, afwassen , we bakken nu ook 2broden in 1 keer om gas te besparen
etc. We zijn opeens weer helemaal alleen aan't zeilen. Wel een boot in de
tegenovergestelde richting tegengekomen (vrachtschip).
Het valt ons op dat doordat de boot flink helt we in bed
altijd naar een kant rollen en altijd op hetzelfde plekje slapen. Dus tijdens de
wissel van de wacht is er altijd een voorverwarmd plekje. Dus ook die
kingsize bedden in de megayachten moeten maar op 1 plekje beslapen worden.
Iedereen is blij (ook de andere yachten) dat we over de helft zitten en het
einde van de rit opeens heel dicht bij lijkt.