Dag 8: Strategische uurtjes en vreemde koersen..
Niet lang nadat het vorige stukje via de satelliet uw kant op vertrok, zaten wij klaar voor een diner van aardappelen, excellente steak en salade. Plots werd ons verwachtingspatroon van richting veranderd door het ratelen van de vishengelspoel. Inmiddels al gewend aan dit geluid en de gebruikelijke afloop, de vis ontsnapt aan onze moordlust, togen Machiel en ondergetekende naar het achterdek. Bij het, inderdaad verdacht soepel verlopende, binnenhalen der lijn wees nog niets op het verheugende resultaat. Pas bij de laatste meters lijn konden we vaststellen dat er een grote paling aan de lijn hing, die we vervolgens op het achterdek neervleiden. Daarbij kwamen we logischerwijs ook tot de conclusie dat het geen paling betrof. De puntige bek met vlijmscherpe tanden en tandjes bleek toch aan een barracuda toe te behoren. Opgewonden verzamelde de hele crew zich op het achterdek, alwaar de vis met rum in kieuwen werd verdoofd, vastgelegd voor het nageslacht en vervolgens onthoofd en half opgevouwen in een emmer werd gestopt. Niet lang daarna serveerde Reinder, die zich tot een waar scheepskok ontpopt heeft en daarmee bijzonder veel sympathie en waardering oogst, het diner. Tijdens het diner kwam Machiel met een intimiderend bericht; volgens een aan boor aanwezig boekwerk over vissen stond vermeld dat de Barracuda soms giftig is. Het feit dat je giftige en niet-giftige vissen in het geheel niet van elkaar kan onderscheiden, tenzij proefondervindelijk (gelukkig is het gif 'rarely lethal' volgens de auteur van het visboek), deed onze trek in verse Barracuda gezwind afnemen. Besloten werd een mail te sturen aan oom Bob, die waanzinnig veel van vissen weet, met de vraag wat te doen. Na het avondmaal werd de vis door Machiel gefileerd en nu wachten we het antwoord van Bob af om te bepalen wat we gaan doen met onze vangst.
Tot zover de vis. Of we nog gezeild hebben? En of!
Tot vanmorgen vroeg hebben we genoten van een prachtige run (hoog) aan de wind direct richting St. Lucia. In die vroege uurtjes kregen we kort na elkaar een aantal squalls over ons heen met veel regen en helaas vooral weinig wind. Gedurende de hele dag tot nu toe bleef het een afwisseling van lekker zeilen, buien met wegvallende wind en zwakke en draaiende winden zonder regen. Op 3 momenten zat er zo weinig schot in dat we een uurtje hebben gemotord om nog enige afstand goed te maken. Kijkend naar de wolken om ons heen, heb ik goede hoop dat we het meest instabiele deel voorlopig achter ons gelaten hebben. Het zojuist binnengekomen weerpraatje van de ARC-weerman Chris Tibbs belooft ons vanaf woensdagmiddag eindelijk de normaal zo vanzelfsprekende passaatwinden. Met een beetje geluk kunnen we dan het laatste stuk naar St. Lucia weer 'gewoon' doen en dus vrolijk achter de Parasailor aanhobbelen. Gezien het verloop van de ARC tot nu toe rekenen we ons in ieder geval zeker nog niet rijk; eerst zien, dan geloven..
Ander kort nieuws:
- Reinder heeft vandaag weer lekker gedoucht
- Machiel en Bojan hebben genoten van een Dirty Harry film
- Dirk heeft ons verblijd met een, naar eigen zeggen, voortreffelijke tonijnsalade, waarbij wij zijn zeggen onderschrijven
- er is duchtig gemiddagdut
Tot zover van een (soms) voortsnellende 'Fred'..
Update 23:00 UTC: Iedereen heeft, ondanks uitblijvend antwoord van Bob, een paar stukjes Barracuda genuttigd en tot nog toe zonder gevolgen ;)