can we help
+44(0)1983 296060
+1 757-788-8872
tell me moreJoin a rally

Menu

Puerki - De keerzijde van zeezeilen



Sinds maandag weten we aan boord van S/Y Puerki dat een ander jacht wordt vermist. Per e-mail via de satphone ontvingen we bericht van de Atlantic Rally for Cruisers en van de Bermuda Maritime Operations Centre/Bermuda Radio.
 
De Cheeki Rafiki, van het Engelse charterbedrijf Stormforce Coaching begon op donderdag 15 mei water te maken. De veertig voet Beneteau First 40.7 is onderweg van Antigua naar Engeland. In overleg met ‘de wal’ wordt besloten een tussenstop te maken op de Azoren. Sinds vrijdag 16 mei is echter geen contact meer met de bemanning van vier personen geweest. Drie vliegtuigen en drie vrachtschepen gaan zoeken.
 
Het schip kwam echt midden op de Oceaan in de problemen. 1900 km van de Azoren, 1300 km van Nova Scotia in Canada, 1400 km van Bermuda. De vloot van de ARC vaart een heel eind zuid van deze positie. Behalve de boten die later vertrokken uit Bermuda, zoals wij, die kozen op basis van weersverwachtingen een noordelijke koers.
 
In een later bericht lezen we dat er door een vrachtschip in dit gebied een jacht is gezien dat op de kop in de oceaan dreef. De kiel ontbrak, het roer stak omhoog. Wij varen dan nog 800 kilometer west van de onheilsplek. Een catamaran uit de zuidelijke vloot verlegt koers en zoekt een aantal dagen in het gebied.
 
Maandag 19 mei staakt de US Coastguard het zoeken. Slecht weer. Onder druk van social media, zo wordt ons bericht, wordt de search een dag later weer gestart. Twee andere zeiljachten, die relatief dichtbij ons varen (Rebirth en Annettine), en aan ons wordt gevraagd om door de gebieden te varen waarvan de Amerikanen verwachten dat mogelijks iets te vinden zal zijn. Het zijn twee punten noord van onze koers, maar cirkels van 200 kilometer in doorsnee. Het is niet heel eenvoudig de noordelijke koers vast te houden, maar we slagen er toch in en komen steeds dichterbij.
 
Vrijdag 23 mei varen we het gebied in. Samen met een autocarrier, die niet meedoet met de search maar wel heel rustig vaart en op de uitkijk is. Binnen de kortste keren vliegt er een militair vliegtuig laag over. Even later vliegt het toestel weer langs. Steeds in rechte lijnen. Eerst voor ons, later achter ons. Royal Airforce 47 roept ons op en vraagt ons te willen meewerken mocht men vanuit de lucht iets ziet dat nadere inspectie vereist. Enige uren later ontmoeten we schip 627 van de Amerikaanse kustwacht. Hier midden op de oceaan, is het deze week niet bepaald eenzaam.
 
We maken ons weinig zorgen dat we vannacht op de Cheeki Rafiki zullen botsen. De kans is sowieso klein, en we nemen aan dat de boot inmiddels gezonken is. We weten dat schepen in de buurt zijn, mochten wij in de problemen komen. Vreemd dat het voor ons nu juist veiliger is. We voeren extra verlichting zodat mensen vanuit een liferaft ons eventueel toch zouden kunnen zien en dan mogelijk een vuurpijl kunnen afschieten. Ook onze schijnwerper ligt stand-by.
 
Zeven schepen en drie vliegtuigen hebben tot op heden niets gevonden. Van liferaft en boot ontbreekt ieder spoor. De Britten en de Amerikanen zien ons echter wel, trek zelf de conclusie maar. Gisteren leverde ons speuren op zee heel veel dolfijnen op. Twee zeeschildpadden en een heel vreemd zeewezen: iets tussen een haai en een opgeblazen rog in. Een stuk touw dat van de visserij afkomstig leek. En er dreef een houten blokpallet voorbij. Verder niets.
   
Bermuda Radio vraagt ogenschijnlijk wonderlijk veel informatie aan ieder schip dat het land aandoet. Telefoonnummers, merk en soort reddingsvlot, of er een SSB-radio aan boord is. Heeft u een EPIRB? Wat is het MMSI nummer? Welke kleur is de boot? Van alles. Niet voor niets, snappen we inmiddels.
 
Over wat hier, waar we NU varen is gebeurd, wordt onder zeezeilers zelden tot nooit gesproken. Zinken en verdrinken zijn termen die gemeden worden. Aan boord van de Franse Dame zijn we open en realistisch over het voorval. Daarnaast noteren we elke wacht waar we varen en houden elkaar in de gaten. De stemming is niet slecht, we maken het goed. Maar het gezamenlijke vaste namiddagje was toch wat bedrukt. Brusselmans werd een keer overgeslagen. Serious shit.
 
 

Previous | Next