can we help
+44(0)1983 296060
+1 757-788-8872
tell me moreJoin a rally

Menu

Puerki - Spanning en Sensatie



Na verloop van tijd krijg je vanzelf ontzag voor De Oceaan. Met zijn wisselende golflandschap, diepduistere donkere nachten maar bovenal zijn overweldigende aanwezigheid. Alleen de eigenaar schreeuwt “KOM OP DAN! IS DIT ALLES WAT JE HEBT!?” tegen die oceaan. Maar van binnen beseffen wij goed hoe afhankelijk we zijn. Men zegt niet voor niets ‘de oceaan neemt, de oceaan geeft’. Aan boord van S/Y Puerki gaan namelijk allerlei dingen kapot en verloren aan de oceaan.
 
Drie volle A4’tjes ‘Kluslijst’ lagen in de BVI op tafel en werden puntsgewijs doorlopen. Langzaam werd de Francaise opgeknapt en begon ze weer te stralen. De ARC safety check werd behaald.
 
Het kon niet lang duren. Tussen BVI en Bermuda begaven het bakboord navigatielicht en het toplicht het, nam de zee marifoonantenne en radarreflector, en bleek de spiksplinternieuwe dynamo niet te laden. Drie dagen repareren in Bermuda en we vertrokken weer als volmaakt schip richting de Azoren.
 
Maar ook nu neemt de oceaan. De nu wel werkende dynamo legt pijnlijk bloot hoe slecht de accu’s laden, onze kaartplotter van GARMIN werd voor het midden van de oceaan zwart en stil, en daarmee verdween ook onze toegang tot radar en AIS. Het toplicht is opnieuw gedoofd. Het roer piept en kraakt.
 
En toch zullen we d.v./i.a. weer als volmaakt schip uit de Azoren vertrekken. Dit allemaal dankzij onze boordwerktuigkundige T. ter Volt, die niet stil kan zitten voordat klusjes zijn geklaard en onrustig blijft als er niets te repareren is. Om te begrijpen hoe deze onmisbare held aan boord functioneert, duiken wij terug in zijn verleden en in één van zijn heldendaden.
 
Tijdens een weekje kampèren in Huissen viel tijdens het koffiezetten de stroom uit en werd Tomas verwekt. Zijn jeugd was er een vol zekeringen, veel plussen natuurlijk en ook wat minnen. Het gezin Ter Volt was een gezin zoals alle andere: doodnormaal met een paar eigenaardigheden.
 
Terwijl kleine Tomas verstoppertje en ‘Ik zie Ik zie Watt jij niet ziet’ speelde, wild in het rond rent met revolters, verdiende zijn vader de kost bij autoverhuurbedrijf Hertz. Moeder Ter Volt was Huissvrouw, die het Huiss verzorgde en één keer per week met de Volto boodschappen deed bij de lokale Plus. In haar vensterbank kweekte ze biologische stekkers op Watten. Alleen zijn Ohma was een tangens van een vrouw, maar gelukkig woonde die ver weg in Batterheim.
 
Al op jonge leeftijd twijfelde niemand of Tomas nog uit de meterkast moest komen. Zijn geaardheid is zo uniek dat het zijn persoonlijkheid is geworden: “down to earth” en “recht door zee” (ookwel loxodromisch genaamd). Na het afronden van zijn middelbare school wordt hij een volttijdsstudent elektrotechniek in Enschede. Een korte carrière bij een Amsterdams powermanagementbedrijf later, maakt hij de schakeling naar zeiler en schipper van de jachtweek.
 
Hier aan boord aardt Tomas uitstekend. Naast zijn eigenaardigheid tot het uitsluitend drinken van gedestilleerd water is hij een alleszins normale jongen. Natuurlijk was er de ochtend toen hij aangetroffen werd met een voltmeter in de oceaan om de golfstroom vast te stellen. Zolang er onduidelijkheid is over de stroomsterkte houdt Tomas zijn isolerend zeilpak en redvest aan. “Er lekt isch!” constateerde Tomas. Deze lekstroom zou verband kunnen hebben met de consumptie van planck en elek-tron door de walstroomvissen.
 
Door naar het avontuur. Het was 220 ‘s middags. “Dan moet het in Amerika 1.10 zijn”, rekende Tomas om. Hij stond volt goede moed op om aan een nieuwe dag te beginnen. Na een goede nacht kon hij weer opgeladen er tegenaan. Binnen was het klam van de condens-ator aan de ramen. Ampère buiten kwam hij tot de ontdekking dat er iets was voorgevallen. Er heerste een gespannen sfeertje, waar Tomas positieve energie niets aan leek te veranderen. Blijkbaar was er het een en ander niet goed kortgesloten tussen de eigenaar en de schipper, met als gevolt dat die nu allebei zuur in het rond keken. Er was een accute oplossing nodig.
 
“Watt is er aan de hand?” vroeg Tomastervolt die onmiddellijk naar een oplossing zocht. Na een korte stilte volgde er een stroom aan verwijten. Blijkbaar leek de overbelaste Stef de autopiloot uit het lood geslagen en had hij koers(inus) gezet richting de Zuidpool. Terwijl men probeerde Stef te maken had Muts-Rick gestraald, richting de zon klonk hem stiekem wel als een goed plan. Dit riep echter weerstand op bij de schipper. Het was weer de zoveelste serie in de batterij problemen aan boord. Hij vond dat zijn bezwaren niet serie-eus genomen werd.
 
Parallel aan dit verhaal schudde Muts-Rick aldoor zijn hoofd. Nu sloegen bij hem de stoppen door. “AAA, niet zo aangebrand doen Sybrand! Er zit bij jou een draadje los. Je draait de dingen om. Niets LED je om je eigen richting te varen, maar het is zwak dat je zo je gelijkstroom probeert te halen! God, ik tref het ook niet met jou.”
 
Kortohm, crisis aan boord van de anders zo rustige Franse Dame. Gelukkig was daar onze held. “Ohm my god, stel jullie toch niet zo aan!” riep Tomastervolt uit. “Verbruik je energie toch ergens anders voor. Niet ohm het een of ander, maar een Senseo, dat is pas erg!”
 
Hij maakte vijf papiertjes, ze gingen loten. Degene die het winnende loot trok mocht sturen, de rest moest stilletjes toekijken. Stef de autopiloot trok automatisch het winnende nummer 3.14159… . Tomas gaf Stef een beurt, zwengelde de motor aan om stroom te maken, en daarna konden de Puerki er weer helemaal tegenaan.
 
Tomas zijn korte uitbarsting veroorzaakte een hele omschakeling aan boord. De beide mannen zagen in dat het zo niet langer kon, en gaven de (ver)zekering beter hun best te zullen doen om richting de Azoren te sturen. Beaujo deed een duit in het zakje en gaf iedereen een energybar en een blikje sinus. Tomastervolt zwengelt de muziek uit de speakers aan en met een gezamenlijk dansje herstelde onze held de groepsdynamo-iek aan boord.

Previous | Next